Osteopathie is een geneeswijze die aan het einde van de 19e eeuw tot ontwikkeling kwam. Osteopathie is afgeleid van de woorden osteon en pathos. De betekenis komt neer op weefsel en gevoel. Door de samenhang van de beenderen en de andere zachte weefsels is osteopathie een geneeswijze die zich niet alleen zal beperken tot het skeletsysteem.

De grondlegger is Dr. Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts. Hij stichtte in 1892 the American School of Osteopathy in Kirksville, in Missouri. Door z’n onderzoek kwam hij tot de conclusie dat een goede mobiliteit gezondheidsproblemen voorkomt. Lichaam en geest zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in een dynamisch geheel.

In 1966 werd in de V.S. de osteopathie wettelijk erkend en geïntegreerd in de gezondheidszorg. In 1917 werd the Britisch School of Osteopathy opgericht door John Martin Littlejohn, leerling van Still.  In Groot-Brittannië werd in 1992 de osteopathie volledig gelegaliseerd.

Vanaf circa 1985 zijn de eerste osteopaten in Nederland actief. De geregistreerde osteopaten in Nederland komen voornamelijk van de opleidingen College Sutherland , F.I.C.O. en de I.A.O.